Izabela

Kolekcja dotyczy historii zagłady Żydów. W kolekcji znajdują sie materiały do scenariusza lekcji: Holocaust w oczach świadków. W scenariuszu wykorzystano relację świadków pokazujące proces narastania antysemityzmu, działań o charakterze prawnym wymierzonych w Żydów w III Rzeszy i podczas II wojny światowej w okupowanej Polsce. W kolekcji zamieszczona jest oś czasu, materiały video oraz zdjęcia dokumentujące proces Zagłady. 


Artefact #: 747
Izabela

Timeline - use in a lesson on the Holocaust.

Oś czasu - wykorzystanie w lekcji dotyczącej Holocaustu.


 
Płonące budynki warszawskiego getta. Powstanie w getcie warszawski.
Artefact #: 753
Izabela


Proces zagłady getta warszawskiego. Niemcy podpalali budynki mieszkalne, w ten sposób chcieli zmusić ukrywających się Żydów do opuszczenia swoich kryjówek.
Powstanie wybuchło gdy Heinrich Himmler wydal zarządzenie o ostatecznej likwidacji getta w Warszawie. W getcie znajdowało się już od 50 do 70 tys. Żydów z prawie pół miliona. Niemcy dopuszczali się na terenie getta okrutnych zbrodni. Po stłumieniu powstania getto warszawskie Niemcy zrównali z ziemią.
Większość Żydów z getta warszawskiego zginęła w obozie w Treblince - obozie zagłady.


 
Odezwa Żydowskiej Organizacji Bojowej do Polaków. Źródło; Wikipedia Commons - domena publiczna
Artefact #: 752
Izabela


Polacy, Obywatele, Żołnierze Wolności.
Wśród huku armat, z których armia niemiecka wali do naszych domów, do mieszkań naszych matek, dzieci i żon;
Wśród terkotu karabinów maszynowych, które zdobywamy w walce na tchórzliwych żandarmach i S.S.-owcach;
Wśród dymu pożarów i kurzu krwi mordowanego ghetta Warszawy – my – więźniowie ghetta – ślemy Wam bratnie serdeczne pozdrowienia.
Wiemy, że w serdecznym bólu i łzach współczucia, że z podziwem i trwogą o wynik tej walki przyglądacie się wojnie, jaką od wielu dni toczymy z okrutnym okupantem.
Lecz wiedzcie także, że każdy próg ghetta, jak dotychczas, tak i nadal będzie twierdzą, że może wszyscy zginiemy w walce, lecz nie poddamy się; że dyszymy, jak i Wy żądzą odwetu i kary za wszystkie zbrodnie wspólnego wroga.
Toczy się walka o Waszą i naszą Wolność.
O Wasz i nasz – ludzki, społeczny, narodowy – honor i godność.
Pomścimy zbrodnie Oświęcimia, Treblinek, Bełżca, Majdanka.
Niech żyje braterstwo broni i krwi walczącej Polski!
Niech żyje Wolność!
Śmierć katom i oprawcom!
Niech żyje walka na śmierć i życie z okupantem!

Żydowska Organizacja Bojowa


 
Tablica z II wojny światowej ustawiona przy wejściu do krakowskiego parku przez władze niemieckie.
Artefact #: 754
Izabela


A plaque from World War II placed at the entrance to the Krakow park by the German authorities. On the board, there is an inscription in two languages: German and Polish, "Jews are not allowed". It was another element of the policy of harassing Jews in occupied Poland, forbidding Jews from entering certain public places.

Tablica z II wojny światowej ustawiona przy wejściu do krakowskiego parku przez władze niemieckie. Na tablicy napis w dwóch językach: niemieckim i polskim "Żydom wstęp wzbroniony". Był to kolejny elementy polityki szykanowania Żydów w okupowanej Polsce, zabraniający wstępu Żydom do określonych miejsc publicznych.


 
Niemiecki plakat antysemicki z okupowanej Polski wymierzony w Żydów.
Artefact #: 755
Izabela



German anti-Semitic poster from occupied Poland aimed at Jews. The aim of the Germans was to dehumanize the Jew.

Niemiecki plakat antysemicki z okupowanej Polski wymierzony w Żydów. Celem Niemców była dehumanizacja Żyda, co miało ułatwić ich prześladowanie i ostateczną zagładę tej społeczności. Żyda utożsamiono z zagrożeniem chorobami, potencjalne źródło zagrożenia, które należy zniszczyć.


 
Brama prowadząca do obozu koncentracyjnego Auschwitz.
Artefact #: 775
Izabela


Arbeit macht frei "Work makes you free" - such an inscription was placed on the gates of camps other camps than Auschwitz. This particular inscription above the gate was made in the camp's locksmith's shop. The letters were cut out by the prisoner Jan Liwacz. Perhaps while fixing, the prisoners turned the letter B upside down, which was supposed to be a form of resistance against the perverse inscription, which was to give the illusion that through work, prisoners could gain freedom.
After the war, Soviet soldiers tried to take the inscription to the East. Bribed by a former camp prisoner Eugeniusz Nosal, they handed him the inscription, which was hidden in the nearby town hall. After the establishment of the Auschwitz State Museum, the inscription returned to the gate.
Today it is the most recognizable symbol associated with the Holocaust.

Arbeit macht frei "Praca czyni wolnym" - taki napis umieszczali Niemcy na bramach także innych, niż Auschwitz obozów. Ten konkretny napis umieszczony nad bramą wykonany został w obozowej ślusarni. Litery wycinał więzień Jan Liwacz, Być może przy mocowaniu, więźniowie odwrócili do góry nogami literę B, co miało być formą oporu przeciwko przewrotnemu napisowi, który miał dawać złudzenie, że poprzez pracę, więźniowie mogą zyskać wolność.
Po wojnie żołnierze radzieccy próbowali wywieź napis na Wschód. Przekupieni przez byłego więźnia obozu Eugeniusza Nosala przekazali mu napis, który został ukryty w pobliskim magistracie. Po powstaniu Państwowego muzeum Auschwitz napis wrócił nad bramę.
Dziś jest najbardziej rozpoznawalnym symbolem związanym z Zagładą.


 
Kobieta sprzedająca w getcie warszawskim opaski z gwiazdą Dawida. Zbiory Żydowskiego Instytutu Histo
Artefact #: 784
Izabela


In December 1939 - the ordinance of the General Governor Hans Frank on marking Jews entered into force. '' From December 1, 1939, all Jews residing in the General Government, who are over 10 years old, must wear white bands and cloaks with a minimum width of 10 cm on the top of their sleeves, with the star of Zion. Jews and Jewish women will get these armbands themselves '', the communique said.
Jews also tagged in others conquered by Adolf Hitler.
The marking took various forms: meetings, circles, most often it was the Star of David. The Jews changed the star, for example, on an armband, on the chest or on the back. Usually yellow, eg in the General Government, blue and installation on a white background. In some countries the word Jew was commanded in the middle of the family.
The compulsory age of wearing the marking also varied: in the Reich and Protectorate of Bohemia and Moravia, the Netherlands, Belgium, France - 6 years of age. 10 years of age in the General Government and 14 years of age in Lviv.
Marking was supposed to be a stigma, another form of humiliation of the Jews. Marking them was supposed to deprive them of their human features and make them hostile to another non-Jewish part of society.

W grudniu 1939 r. - weszło w życie rozporządzenie Generalnego Gubernatora Hansa Franka o oznakowaniu Żydów. ''Wszyscy żydzi i żydówki przebywający na terenie Generalnego Gubernatorstwa, którzy przekroczyli 10 rok życia są obowiązani od 1 grudnia 1939 roku nosić na prawym rękawie ubrania i płaszczy białe opaski o minimalnej szerokości 10 cm zaopatrzone w gwiazdę syjonu. W opaski te zaopatrzą się żydzi i żydówki sami'' głosił komunikat.
Żydzi zostali oznakowani także w innych państwach podbitych przez Adolfa Hitlera.
Oznakowanie miało różne formy: trójkąta, koła, najczęściej była to Gwiazda Dawida. Gwiazdę Żydzi mieli nosić np. na opasce na ramieniu, piersiach lub plecach. Zazwyczaj miała kolor żółty, chociaż na terenie Generalnego Gubernatorstwa miała kolor niebieski i była umieszczona na białym tle. W niektórych krajach w środku gwiazdy nakazano umieścić słowo Żyd.
Wiek obowiązkowy noszenia oznakowania tez bywał różny: w Rzeszy i Protektoracie Czech i Moraw, Holandii, Belgii, Francji – 6 rok życia. W Generalnym Gubernatorstwie 10 rok życia a we Lwowie 14 rok życia.
Oznakowanie miało być piętnem, kolejną formą upokorzenia Żydów. Pietno miało ich pozbawić cech ludzkich, nastawić wrogo inną nieżydowską część społeczeństwa.



 
Dzieci w wyzwolonym obozie. Zdjęcie pochodzi ze zbiorów Państwowego muzeum Auschwitz - Birkenau.
Artefact #: 774
Izabela


Children in the Auschwitz-Birkenau camp. According to the data of the Auschwitz Birkenau State Museum, based on partially preserved documents, it is estimated that among 1.3 million. 232,000 people deported to the camp were under the age of eighteen. Of which 216,000 were Jewish, 11,000 Roma, 3,000 Polish children, 1,000 Russians, Ukrainians, Belarusians and others. Just over 23,500 children and adolescents (400,000 registered in total) were registered in the camp.

Dzieci w obozie Auschwitz - Birkenau. Według danych Państwowego Muzeum Auschwitz Birkenau na podstawie częściowo zachowanych dokumentów szacuje się, że wśród 1,3 mln. deportowanych do obozu ludzi 232 tysięcy było osobami poniżej osiemnastego roku życia. Z czego 216 tysięcy było dziećmi żydowskimi, 11 tysięcy romskimi, 3 tysiące polskich dzieci, 1 tysiąc Rosjan, Ukraińców, Białorusinów i innych. W obozie zarejestrowano nieco ponad 23,5 tysięcy dzieci i młodocianych (na ogółem 400 tysięcy zarejestrowanych).


 
Zdjęcie przedstawia Żyda, który zostanie rozstrzelany przez Einsatzgruppen.
Artefact #: 776
Izabela


The photo found in the album, which belonged to a former German soldier, member of the Einsatzgruppen D. Einsatzgruppen, was supposed to work in the back room of the German army. They were responsible for terror and crimes, including murdering Jews.
In September 1941, the Einsatzgruppen murdered the Jewish population from the town of Winnica (today Ukraine). 28,000 people died in the two-day massacre.
The photo shows a Jew kneeling over the death pits and a soldier aiming at him, waiting for a "commemorative" photo to be taken. The photo was marked; "The last Jew from Vinnitsa".

Zdjęcie znalezione w albumie, który należał do byłego niemieckiego żołnierza, członka Einsatzgruppen D. Einsatzgruppen miały działać na zapleczu armii niemieckiej. Odpowiedzialne były za terror i zbrodnie w tym za mordowanie Żydów.
We wrześniu 1941 roku Einsatzgruppen dokonało mordu na ludności żydowskiej z miejscowości Winnica (dziś Ukraina). W dwudniowej masakrze zginęło 28 tysięcy ludzi.
Na fotografii widać klęczącego nad dołem śmierci Żyda i mierzącego do niego żołnierza, który czeka na zrobienie mu „pamiątkowego” zdjęcia. Zdjęcie opatrzone było napisem; „Ostatni Żyd z Winnicy”.


 
Egzekucja żydowskiej rodziny na terenie Ukrainy.
Artefact #: 777
Izabela


Execution of Kiev Jews by the German troops of the Ensatzgruppen near Ivangrod in Ukraine. The photo was sent from the Eastern Front to Germany, but was intercepted in Warsaw by a Polish cell. On the back of the photo was the German inscription Ukraine 1942 - Judenaktion in Ivangorod (Ukraine 1942, Jewish action (operation), Ivangorod).
The operational groups, i.e. the Einsatzgruppen, were special German units operating at the rear of the German army. They were called "mobile death brigades." Their task was to murder Jews during mass executions, especially in the Soviet Union.

Egzekucja Żydów Kijowskich przez niemieckie oddziały Ensatzgruppen niedaleko Ivangrodu na Ukrainie. Fotografia została wysłana z frontu wschodniego do Niemiec, ale został przechwycona w Warszawie przez polską komórkę. Na tyle fotografii był niemiecki napis Ukraine 1942 - Judenaktion in Iwangorod (Ukraina 1942, Żydowska akcja (operacja), Ivangorod).
Grupy operacyjne czyli Einsatzgruppen były specjalnymi jednostkami niemieckimi działającymi na tyłach armii niemieckiej. Nazywane były „mobilnymi brygadami śmierci”. Ich zadaniem było mordowanie Żydów w takcie masowych egzekucji, zwłaszcza w Związku Radzieckim.


 
Artefact #: 750
Izabela

 
Siłą wyciągani z bunkrów, fotografia pochodząca z “Raportu Stroopa” Fotografia, United States Holoca
Artefact #: 780
Izabela


The uprising of the Warsaw ghetto, i.e. the greatest armed resistance of Jews during World War II, lasted from April 19, 1943 to May 15, 1943.
In 1941, it is estimated that there were 450,000 Jews in the ghetto. In the so-called Deportation Action, from July to September 1942, 75% of the ghetto inhabitants were taken to the death camp in Treblinka and murdered.
After the great displacement action, 35,000 Jews may have remained in the ghetto. The atmosphere of fear and awareness of the Holocaust was the reason for planning the uprising, which did not offer any chances of victory but would allow for a dignified death.
The Jewish Combat Organization and the Jewish Military Union were established in the ghetto, which prepared the ghetto for the uprising: weapons were smuggled, tunnels between individual buildings and bunkers were built.
On April 19, German troops and the Latvian and Ukrainian collaborator units under the command of Ferdinand von Sammerrn-Frankenegg entered the ghetto for its final liquidation. Jewish fighters, warned by the Polish underground, prepared resistance. Surprised Germans had to withdraw. In the afternoon, Jurgen Stroop took command.
The tactic of fighting the insurgents was to destroy entire quarters of the ghetto and set the tenement houses on fire in order to force the inhabitants to come out of hiding. The photo was taken from a Juregen Stroop report and was described as "Forcibly pulled out of the bunkers." In the photo, we see terrified civilians, especially women and children who were captured during the Warsaw Ghetto Uprising.

Powstanie getcie warszawskim , czyli największy zbrojny opór Żydów podczas II wojny światowej trwał od 19.04.1943 r. do 15.05.1943 r.
W 1941 roku, szacuje się, że w getcie przebywało 450 tysięcy Żydów. W tak zwanej Akcji wysiedleńczej od lipca do września 1942 r. wywieziono do obozu zagłady w Treblince i zamordowanych 75 % mieszkańców getta.
Po wielkiej akcji wysiedleńczej w getcie mogło pozostać 35 tysięcy Żydów. Atmosfera strachu i świadomość Zagłady była powodem zaplanowania powstania, które nie dawało szans na zwycięstwo ale pozwoliłoby na godną śmierć.
W getcie powstała Żydowska Organizacja Bojowa i Żydowski Związek Wojskowy, które przygotowywały getto do powstania: szmuglowano broń, budowano tunele między poszczególnymi budynkami oraz bunkry.
19 kwietnia do getta, celem ostatecznej jego likwidacji wkroczyły wojska niemieckie i wspierające je odziały kolaboranckie: łotewskie i ukraińskie pod dowództwem Ferdinanda von Sammerrn- Frankenegga. Żydowscy bojownicy, ostrzeżeni przez polski podziemie przygotowali opór. Zaskoczeni Niemcy musieli się wycofać. Po południu dowództwo objął Jurgen Stroop.
Taktyką walki z powstańcami było niszczenie całych kwartałów getta, podpalanie kamienic aby zmusić mieszkańców do wyjścia z ukrycia. Zdjęcie pochodzi z raportu Juregena Stroopa i było opisane:„Siłą wyciągnięci z bunkrów” . Na zdjęciu widzimy przerażonych cywilów, zwłaszcza kobiety i dzieci, które zostały schwytane podczas powstania w getcie warszawskim.


 
Fotografia z Raportu Stroopa. Płoną podpalone przez Niemców kamienice na skrzyżowaniu ulic Zamenhofa
Artefact #: 782
Izabela


The Jewish Combat Organization and the Jewish Military Union were established in the ghetto to prepare the ghetto for the uprising: they smuggled weapons, built tunnels between individual buildings and bunkers. On April 19, 1943, when the uprising broke out, there were about 50,000-70,000 Jews (compared to almost half a million at its peak).
The operation of suppressing the uprising was commanded by Jurgen Stroop, who ordered all the shelters, hiding places, bunkers in which the insurgents could hide, to be set on fire.
The insurgent forces were small and consisted of less than 2,000 poorly armed people. Bunkers established in the ghetto were used for insurrectionary activities, e.g. at ul. Miła, where at the end of the Uprising the leaders of the Jewish Combat Organization (ŻOB), including Mordechaj Anielewicz, were hiding and killed.
The photo is from Stroop's report, we can see apartment buildings on fire, the captured inhabitants were taken to extermination camps.

W getcie powstała Żydowska Organizacja Bojowa i Żydowski Związek Wojskowy, które przygotowywały getto do powstania: szmuglowały broń, budowano tunele między poszczególnymi budynkami oraz bunkry. 19 kwietnia 1943 r. w momencie wybuchu powstania znajdowało się około 50-70 tysięcy Żydów (wobec niemal pół miliona w szczytowym okresie jego zaludnienia).
Operacją tłumienia powstania dowodził Jurgen Stroop, który nakazał podpalanie wszystkich schronów, kryjówek bunkrów, w których mogli ukrywać się powstańcy.
Siły powstańcze były niewielkie składały się z niespełna 2 tysięcy słabo uzbrojonych ludzi. Do działań powstańczych wykorzystano utworzone na terenie getta schrony np. przy ul. Miłej, gdzie pod koniec powstania ukrywali się i ponieśli śmierć przywódcy Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) a wśród nich Mordechaj Anielewicz.
Zdjęcie pochodzi z raportu Stroopa, widzimy na nim podpalone budynki mieszkalne, schwytanych mieszkańców wywożono do obozów zagłady.


 
Żydzi oczekujący na transport na Umschlagplatzu. Źródło: Wikimedia Commons. Domena publiczna.
Artefact #: 783
Izabela


A special place was the Umschlagplatz (reloading site) - a railway ramp and adjacent buildings furnished by the Germans as a place of concentration of Jews before transport to the death camp in Treblinka and other places of extermination of Jews from the Warsaw ghetto.
The Warsaw ghetto was the largest place established by the Germans. According to the census carried out on German orders at points in 1939, there were approx. 360 thousand people in Warsaw. Jews.
Their number increased after the order issued by Heinrich Himmler, which ordered the resettlement of Polish and Jewish people to the General Government from the lands incorporated into the Reich. As a result, from November 1939 to October 1940, about 90,000 people came to Warsaw. Jews.
In 1941, the number of ghetto inhabitants reached the maximum with prices of around 460,000.
During the Great Deportation Action in the Warsaw ghetto, approx. 254,000 Over 11,000 Jews were transported to the extermination camp in Treblinka. to undefined labor camps, over 10,000 died or were shot in the ghetto. During the deportation, about 8,000 Jews escaped to the so-called the Aryan side. There were legally 35,000 Jews left in the ghetto. people, and about 25 thousand. it lived in hiding.
On July 22, 1942, announcements signed by the Jewish Council appeared in the streets of the ghetto, informing about the decision of the German authorities regarding the resettlement of all Jews living in Warsaw to the East, regardless of their age and sex. Those excluded from resettlement were to be employed by the German authorities and German enterprises, members and employees of the Jewish Council, officers of the Jewish Order Service, staff of Jewish hospitals and all Jews who were members of the immediate families (wives, children) mentioned above.
Some Jews did not want to believe the German assurances about resettlement to the East for work. The former Jews were led to the Umschlagplatz by force. The Germans persuaded others by promising to each volunteer 3 kg of bread and 1 kg of marmalade. Hunger and conditions in the ghetto, as well as the conviction that work could await them in the East, prompted many to voluntarily appear at the Umschlagplatz.
The displacement action was carried out by the SS, auxiliary units composed of Lithuanians, Ukrainians and Latvians.
An important role in the deportation action was played by the Jewish Order Service, which, as a direct executor of German orders, became the object of widespread hatred in the ghetto.
In August 1942, its officers received an order that each of them lead five people a day to the Umschlagplatz. Failure to comply with the order risked being shot or deported from the ghetto with his family.
The waiting time for transport lasted from several hours to several days. At first, people unfit for transport: old people, children, and sick people were shot on the spot or in the nearby Jewish cemetery.

Miejscem szczególnym był Umschlagplatz (plac przeładunkowy) –rampa kolejowa i przylegające budynki były wykorzystywane przez Niemców jako miejsce koncentracji Żydów przed transportem do obozu zagłady w Treblince i innych miejsc zagłady Żydów z warszawskiego getta.
Warszawskie getto było największym spośród założonych przez Niemców. Według spisu dokonanego na rozkaz władz niemieckich w październiku 1939 r. w Warszawie przebywało ok. 360 tys. Żydów.
Ich liczba zwiększyła się po zarządzeniu wydanym przez Heinricha Himmlera, które nakazywało przesiedlenie ludności polskiej i żydowskiej do Generalnego Gubernatorstwa z ziem włączonych do Rzeszy. W jego wyniku od listopada 1939 r. do października 1940 r. do Warszawy przybyło ok. 90 tys. Żydów.
W 1941 r. liczba mieszkańców getta osiągnęła maksimum i wynosiła ok. 460 tys.
W czasie Wielkiej Akcji wysiedleńczej w warszawskim getcie ok. 254 tys. Żydów wywieziono do obozu zagłady w Treblince, ponad 11 tys. do bliżej nieokreślonych obozów pracy, a ponad 10 tys. zmarło lub zostało zastrzelonych w getcie. Podczas trwania deportacji około 8 tys. Żydów uciekło na tzw. aryjską stronę. W getcie legalnie pozostało 35 tys. osób, a ok. 25 tys. żyło w ukryciu.
22 lipca 1942 r. na ulicach getta pojawiły się obwieszczenia podpisane przez Radę Żydowską, informujące o decyzji władz niemieckich, dotyczącej przesiedlenia na Wschód wszystkich Żydów zamieszkałych w Warszawie, bez względu na wiek i płeć. Wyłączeni z przesiedleń mieli być zatrudnieni przez władze niemieckie oraz niemieckie przedsiębiorstwa, członkowie i pracownicy Rady Żydowskiej, funkcjonariusze Żydowskiej Służby Porządkowej, personel żydowskich szpitali i wszyscy Żydzi będący członkami najbliższych rodzin (żony, dzieci) wyżej wymienionych.
Część Żydów nie chciała uwierzyć w zapewnienia niemieckie o przesiedleniach na Wschód do pracy. Na Umschlagplatz byli Żydzi byli doprowadzani siłą. Iinnych Niemcy przekonywali obiecując każdemu ochotniczo zgłaszającemu się do wyjazdu 3 kg chleba i 1 kg marmolady. Głód i warunki w getcie oraz przekonanie, że na Wschodzie może czekać na nich praca skłaniały wielu do dobrowolnego stawienia się na Umschlagplatzu.
Akcję wysiedleńczą przeprowadzały obok SS, jednostki pomocnicze złożone z Litwinów, Ukraińców i Łotyszy.
Ważną rolę w akcji wysiedlania, odegrała Żydowska Służba Porządkowa, która jako bezpośredni wykonawca niemieckich poleceń stała się obiektem powszechnej nienawiści w getcie.
W sierpniu 1942 r. jej funkcjonariusze otrzymali rozkaz, ażeby każdy z nich doprowadzał na Umschlagplatz pięć osób dziennie. Za niewykonanie rozkazu groziło rozstrzelanie lub wysiedlenie z getta wraz z rodziną.
Czas oczekiwania na transport trwał od kilku godzin do kilku dni. Początkowo nienadających się do transportu ludzi: starców, dzieci, osoby chore rozstrzeliwano na miejscu lub na terenie pobliskiego cmentarza żydowskiego.


 
Fotografia z Raportu Stroopa. Oryginalny niemiecki podpis: „Dowódca wielkiej operacji”.
Artefact #: 781
Izabela


Jurgen Stropp German commander responsible for suppressing the Warsaw Ghetto Uprising.
As a result of German operations carried out from April 13, 1943, the ghetto uprising was suppressed. The ghetto area was razed to the ground, thousands of people were killed and taken to extermination camps. Jurgen Stroop ordered all shelters, hiding places and bunkers in which the insurgents could be hiding, set on fire. Many of them burned down. Jurgen Stropp himself blew up the Great Synagogue. After the destruction of the ghetto, he prepared a report in the form of an album documenting the process of destroying the ghetto and the crimes against Jews. The report was one of the pieces of evidence during the Stropp trial.
Jurgen Stroop was captured by the Americans in 1945 and tried. At the request of the Polish authorities, he was transferred to Poland, where the Stropp trial began in 1951. Jurgen Stropp was sentenced to death for the crimes committed during the pacification of the Warsaw ghetto in 1943.

In the photo we can see min. Jurgen Stropp against the backdrop of the burning ghetto.

Jurgen Stropp dowódca niemiecki odpowiedzialny za stłumienie powstania w getcie warszawskim.
W wyniku niemieckich działań prowadzonych od 13 kwietnia 1943 r. powstanie w getcie zostało stłumione. Tereny getta zostały zrównane z ziemią, tysiące ludzi zostało zabitych i wywiezionych do obozów zagłady. Jurgen Stroop nakazał podpalanie wszystkich schronów, kryjówek i bunkrów, w których mogli ukrywać się powstańcy. Wielu z nich spłonęło. Sam Jurgen Stropp wysadził w powietrze Wielką Synagogę. Po zagładzie getta sporządził raport, który był formą albumu dokumentującego proces zniszczenia getta i zbrodni na Żydach. Raport był jednym z dowodów podczas procesu Stroppa.
Jurgen Stroop został w 1945 roku schwytany przez Amerykanów i osądzony. Na prośbę polskich władz przekazany Polsce, gdzie od 1951 r. trwał proces Stroppa. Jurgen Stropp został skazany na karę śmierci za zbrodnie dokonane podczas pacyfikacji getta warszawskiego w roku 1943.

Na zdjęciu widzimy min. Jurgena Stroppa na tle płonącego getta.


 
Żydzi z Zakarpacia przywiezieni transportem do obozu w Auschwitz- Birkenau.
Artefact #: 773
Izabela


Jews were transported to extermination camps. One of them was Auschwitz Birkenau. On the ramp, women and men were selected. Capable and unable to work. Recognized as unfit, they were killed in gas chambers. Sometimes entire transports, without selection, were sent to death.

Żydzi transportowani byli do obozów zagłady. Jednym z nich był Auschwitz Birkenau. Na rampie odbywała się selekcja na kobiety i mężczyzn. Zdolnych i nie zdolnych do pracy. Uznani za niezdolnych byli zabijani w komorach gazowych. Czasami całe transporty, bez selekcji były kierowane na śmierć.


 
.
  Your current access does not permit you to view the comments under this section